“ ပဲျပဳတ္ ….ပဲျပဳတ္ ”
မနက္ခင္း တိုင္းၾကားေနက် ခင္မမ ရဲ ့ႏိွဳးစက္ အသံေလးကို နားေထာင္ရင္း အိပ္ယာေပၚမွ လူးလဲ ထလိုက္ပါသည္။ဒီေန ့ ပဲျပဳတ္ထမင္းေၾကာ္ေလးနဲ ့ေကာ္ဖီေလးေသာက္မယ္လုိ ့ေတြးျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ထြက္လာေတာ့ ေဒၚေအးက ထမင္းေၾကာ္ေနပါျပီ။
ဒါေပမယ့္ ခင္မမ စားခ်င္ေနတဲ့ ပဲျပဳတ္မပါပါဘူး...
“ ေဒၚေအး…ခုန မနီ ေအာ္သံၾကားလိုက္ပါတယ္..ပဲျပဳတ္ မ၀ယ္လိုက္ဘူးလား ”
“ ၾကက္ဥထမင္းေၾကာ္ပဲစားေတာ့မမေရ…မနီပဲျပဳတ္ တမင္မ၀ယ္တာ ”
“ ဘာျဖစ္လို ့လဲ … ခါတိုင္း သူ ့ဆီက၀ယ္ေနက်ပဲေလ..သူ ့ပဲျပဳတ္ေလး ေထြးေထြးအိအိေလး
မမ သိပ္ၾကိဳက္တာ..သူမ်ားပဲျပဳတ္ ေတြ နဲ ့ကို မတူဘူး”
“ ေအး…အဲ ့လို သူမ်ားနဲ့ဘာလို ့မတူတာလဲဆိုတာ ေဒၚေအးသိသြားျပီမမေရ”
“ ဟင္..ဘာေတြ ့တာလဲ..”
“ မေန ့ညေနက မနီသမီးေလး နဲ ့လမ္းထိပ္ကဆုိင္မွာဆံုတယ္ …သူ လာ၀ယ္တာ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေဆာ္ဒါေအ ့…အရင္က ဆို ရင္ေတာ့ အမွဳမဲ ့အမွတ္မဲ့ပါပဲ…
အရင္လ ညည္းတူမ မီမီ လာတုန္းက ေသခ်ာရွင္းျပထားလို ့…ပဲျပဳတ္ေတြပြအိႏူးလာေအာင္ ဒီအ၀တ္ေလွ်ာ္ေဆာ္ဒါေတြ ထည့္ၾကတယ္ဆိုတာသိလို ့ မနီသမီးေလးကို ဒီေဆာ္ဒါေတြ ဘာလုပ္ဖို ့လည္းလို ့ ေမးလိုက္ေတာ့ အေမ ပဲျပဳတ္တဲ ့အိုးထဲထည့္မလို ့တဲ ေလ… စားေသာက္ကုန္ေတြ ေသခ်ာစစ္ျပီးမွ စားပါလို ့မီမီေျပာတုန္းက ပိုလိုက္တာထင္ေနတာ.. ခု လက္ေတြ ့ပဲ”
“ဟုတ္လား…မမေတာ့မသိဘဲမနီပဲျပဳတ္ေန ့တိုင္းစားလာတာႏွစ္ခ်ီေနတာ.. မမအစာအိမ္ထဲဘာေတြျဖစ္ေနျပီလဲပဲ.. စိတ္ညစ္တယ္”
ေျပာရင္း ရင္ေတြတုန္လာပါသည္။
ခင္မမ တစ္ေယာက္ ခုတေလာ ေနရတာမေကာင္းပါ။
ရင္ေတြလည္းအရမ္းတုန္ကာတလွပ္လွပ္နဲ ့ေမာေနပါသည္။
ေဒၚေအး က ေဆးခန္းသြားျပဖို ့ေျပာေပမယ္ ့သူ က မလွဳပ္ပါ။
“ မမရယ္..ညည္းႏွယ္ေရာဂါကိုေမြးထားတယ္... ေဆးခန္းသြားျပလိုက္ပါလားေအ”
“ ျပလည္းမထူးပါဘူးအေဒၚရယ္..အရင္အပတ္က သြားျပတာအဓိက က အစားသိပ္မစားလို ့ အားနည္းေနတာတဲ ့ ”
“ ေအး..ငါလဲအဲ ့ဒီကိစၥေျပာမလို ့..ခုတေလာညည္းဘာျဖစ္ေနတာလဲမမ ၊ ထမင္းစားရင္လည္း တို ့ကနန္းဆိတ္ကနန္း ၊ အခ်ိဳပြဲသစ္သီးလည္းမစား ၊ အရင္က ၾကိဳက္လွခ်ည္ရဲ ့ဆိုတဲ ့ လက္ဖက္လည္းလွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး.. အို..ဘာမွကိုမစားေတာ့တာပါ။
အရင္ကဆိတ္ပါးစပ္လို တတြတ္တြတ္ နဲ ့ နန္းစေတာ ့စားေနရာကဘာျဖစ္လို ့လဲ .. စားခ်င္စိတ္ကိုမရွိတာလား ”
“ ရွိတာေပါ ့ေဒၚေအးရယ္…က်မ အဲ ့ဒါေတြသိပ္စားခ်င္တာပါ ”
“ ဟဲ ့..စားခ်င္စားေပါ ့”
“ စားခ်င္ေပမယ့္ စားလို ့မျဖစ္ေတာ့ဘူး ေဒၚေအးရယ္၊စိတ္ထဲ မသတီေတာ့ဘူး ”
“ ဘာလဲ..မီမီေျပာသြားတာေတြေၾကာင္ ့လား…ေအးဟယ္..ငါလည္ေစ်းသြားရတာစိတ္ညစ္တယ္။
ဒီေန ့ တကယ္ဆို ညည္းစားခ်င္တဲ ့မွ်စ္ နဲ ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္မလို ့…ဒါေပမယ္ ့ ဆိုင္ေတြေပၚ တင္ထားတဲ ့မွ်စ္နီနီရဲရဲေတြ ၀ါ၀ါထိန္ထိန္.ေတြ ျမင္ျပီး မီမီေျပာတဲ့ ဓာတုဆိုးေဆး ေတြ ဆိုးထားတာေနမွာဆိုျပီးမ၀ယ္ေတာ့ဘူး..
ဒါနဲ ့ ပဲ၀ါေလး နဲ ့ၾကာဇံေရာျပီးအေရေသာက္ခ်က္မဟဲ ့ဆိုျပီး ပဲ၀ါေလး၀ယ္ဖို ့ၾကည့္လို္က္ေတာ့လည္း ၀ါထိန္ေနတာပဲေအ…အရင္က ၀ယ္ျပီးေရေဆးလုိ ့ အ၀ါေရာင္ေတြက်ြတ္သြားရင္ သူ ့သဘာ၀လို ့ထင္ထားတာ..ခုမွ ဆိုးေဆးမွန္းသိတယ္..
ဒါနဲ ့ပဲ ေရြးရင္းေရြးရင္း ဆိုးေဆးမပါတဲ ့ကန္စြန္းရြက္ ပဲ ေၾကာ္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး ၀ယ္လုိက္တာ ”
“ကန္စြန္းရြက္လည္းေရစင္ေအာင္ေဆးမွ အေဒၚေရ၊ ပိုးသတ္ေဆးေတြ ရန္ က ရွိေသးတယ္”
“ ဆား နဲ ့ေသခ်ာ ပြတ္ေဆးထားပါတယ္ေအ..
အင္း… ငါတို ့လည္း ဘယ္ဟာစားစား မလြတ္ပါလား…မစားလို ့လည္းမရ ၊ စိတ္ေတြလည္းညစ္ပါရဲ ့..ကိုယ္ျမတ္စြန္းဖို ့ လုပ္တာလည္းလုပ္တာေပါ ့ေအ…ဒါေပမယ့္ စားတဲ ့သူေတြ အတြက္လည္းျပန္ၾကည့္သင္ ့ပါတယ္။ ေအာ္..လူေတြမ်ား မေတာ္ေလာဘ ၾကီးလိို္က္ၾကတာေနာ္...အင္း..ဒုကၡ … ဒုကၡ ”
ေျပာေျပာဆိုဆို ထသြားတဲ ့ေဒၚေအး ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ ျပီး ခင္မမ သက္ျပင္းေမာၾကီး ခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အရင္လက ျမိဳ ့ထဲမွာေနတဲ ့တူမေခ်ာေလး မီမီ ခင္မမအိ္မ္လာကာ တပတ္ေလာက္ေနသြားပါသည္။
ခင္မမ အိမ္က လွိဳင္သာယာျမိဳ ့သစ္မွာပါ။မိဘေတြဆံုးသြားၾကျပီး ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္ေတာ္တဲ ့ေဒၚေအး နဲ ့ေနကာ အိမ္မွာပဲ အလွျပင္ဆိုင္ေလး ဖြင္ ့ထားေပမယ့္ သိပ္မျပင္ရဘဲ ခင္မမ ရဲ ့အဓိက စီးပြားေရးကအိမ္ငွားခေတြပါ။
ခင္မမ တို ့ ျခံ ကအက်ယ္ၾကီးပါ။ လက္ရွိေနတဲ ့တို္က္ အိမ္ၾကီးေနာက္ မွာ ၀ါးခင္း ၊ ထရံကာ ၊ သြပ္မိုး ႏွင္ ့ သံုးပင္တပင္ အိမ္ေလးေတြ ၅ လံုးေဆာက္ ထားကာ ငွားထားပါသည္။
လွိဳင္သာယာဘက္ မို ့ လာငွားေနၾကသူေတြက ပန္းရံသမား ၊ ကုန္ထမ္းသမားစတဲ ့ေန ့စား အလုပ္သမား ေတြြမ်ားပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ခင္မမ က အိမ္ငွားေနသူေတြကုိေသခ်ာၾကပ္မပ္ျပီးမွ လက္ခံတာမို ့ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးမူးရူးေသာက္စားေနသူေတြေတာ့မပါပါ။
သူတို ့ဘာသာ မနက္ဆို အလုပ္ထြ က္လုပ္ ၊ညေနေစာင္းမွ ရလာတဲ ့ေငြနဲ ့၀ယ္လာခ် က္စား ၊မနက္ အလုပ္ျပန္ဆင္း နဲ ့ သံသရာလည္ေန သူေတြ ပါ။
မီမီ ကေတာ့ သူတို ့ဘ၀ေတြ ကို သနားသတဲ ့…
“ သူတို ့ခမ်ာ တေန ့တေန ့ထမင္းေလး၂နပ္ စားဖို ့ပဲ ရုန္းေနရတာေနာ္.သနားစရာ ”
“ အမေလး..မီမီရယ္ ..သမီးသာသနားေနတာ..သူတို ့ဘ၀ သူတို ့ေပ်ာ္ေနတာပါ ”
“ ေအာ္..ဒါေတာ့ဒါေပါ ့ တီေလးရယ္..ဒါေပမယ့္ သူတို ့ရဲ ့ က်န္းမာေရး ၊ လူမွဳေရး ၊ ကေလးေတြပညာေရး ..ေတြ ရွိေသးတယ္ေလ..
ကေလးေလးေတြ ကလဲ ပိန္လွီေနတာပဲ..အာဟာရ မျပည့္လို ့နဲ့တူတယ္ ”
ေလးေလးန က္န က္ေျပာေနတဲ ့မီမီ ့ ကိုၾကည့္ျပီး ခင္မမ အံ ့ျသမိပါသည္။
အတၱၾကီးတယ္လု္ိ ့ပဲဆိုဆို သူတို ့ေတြအေၾကာင္း ခင္မမ တစ္ခါမွ မစဥ္းစားေပးဖူးပါဘူး။
အခ်ိန္တန္အိမ္လခ မွန္မွန္ရျပီး ျခံ၀န္းထဲမွာ မဆူပူ ရင္ျပီးေရာ ဆို ျပီး ေနလာတာ ဘယ္မိသားစုနဲ ့မွလည္း ခင္မမ မရင္းႏွီးပါ။ ဘယ္အိမ္ မွာ ဘယ္အရြယ္ကေလးရွိမွန္းေတာင္ မသိပါ။မီမီလာမွ သူတို ့ဘ၀ အေၾကာင္းေတြးပူတာၾကားရတာပါ။
မီမီ က ေက်ာင္းျပီးကတည္းက ဗဟိုအစားအေသာက္နဲ ့ေဆး၀ါးကြပ္ကဲေရးအဖြဲ ့ ( FDA ) မွာ အလုပ္၀င္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပါျပီ။ အလုပ္ၾကိဳးစားျပီး ထ က္ထ က္ျမ က္ျမ က္ရွိတဲ့တူမေလးမို ့ ခင္မမ က မီ့မီ ့ ကို ခ်စ္ခင္သေဘာက်ပါသည္။
အသက္ခ်င္းကြာေပမယ္ ့အပ်ိဳၾကီးခင္မမ က မီမီ ့ကို သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းသလို အရာရွိမေလးမီမီ ကလည္း အေဒၚကို ဆရာလုပ္တတ္ပါသည္။
“ တီေလး…ဒီ အသားေခ်ာင္းေတြ ၊ ပုဇြန္ခ်ဥ္ေတြမစားနဲ ့ေလ..အဲ ့ဒီထဲမွာ ယမ္းစိမ္းနဲ ့ ဆိုးေဆးေတြပါတယ္..”
“ ဟယ္..အရင္လည္းစားေန က်ပါ မီမီရယ္…ဆိုးေဆးဆိုတာလည္း စားလို ့ရတဲ ့ဆိုးေဆးမွတ္လား ”
“ မတူေတာ့ဘူးတီေလး… ခု လူေတြ ကစည္းမရွိေတာ့ဘူး.. စားတဲ့သူေတြအတြက္ဘာမွ ထည့္မစဥ္းစားေတာ့ဘူး…လြယ္လြယ္ရတဲ ့ဓါတုဆုိးေဆးေတြလည္း အစားအစာထဲ ထည္ ့တာပဲ.. ၀ယ္တဲ့သူေတြ ကလည္း အေရာင္လွလွ ၾကိဳ က္ ၾကတယ္၊အေရာင္လွရင္ ပိုေရာင္းရတယ္ဆိုျပီး ဆိုးၾကတာ.. ”
“ ဟုတ္လား…ဒါဆုိ တို ့စားေနတဲ ့အေရာင္လွလွေလးေတြ က အႏၱရယ္ရွိတယ္ေပါ ့ ”
“ ဟုတ္တယ္..တီေလး..မီမီ အလုပ္၀င္ကတည္းက ဒီဆိုးေဆးထည့္တာေတြ လိုက္စစ္ရတာ …ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ၊ အစားအ စာ ထဲ မထည့္ပါနဲ ့လို ့ပိတ္ပင္ထားတာေတြလည္း ခိုးထည့္တယ္.. တီေလး ခုန က လက္ဖက္နယ္ျပီး ေတာ့လက္ မွာအေရာင္ေတြစြန္းေနတယ္ မွတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါရဲ ့..ခုထိ လ က္ဖ်ားမွာ ၀ါေနတုန္းပဲ.. ”
“ အဲ ့ဒါ Auramie O လို ့ေခၚတဲ ့ဓါတုဆိုးေဆးပါလို ့..ဒီေဆးက တကယ္ဆို ခ်ည္ထည္ေတြ သားေရထည္ေတြ သိုးေမႊးေတြ မွာ ဆိုးတာ…လူေတြရဲ ့အစာအိမ္ထဲ ေရာ က္တဲ ့ အစားအစာေတြ ထဲ ထည့္ရင္ အရမ္းအႏၱရယ္မ်ားတယ္..
ခ် က္ခ်င္း မသိသာေပမယ္ ့ ၾကာၾကာစားမိရင္ အသည္းနဲ ့ေက်ာက္ကပ္ထိတယ္ ၊ တကယ္ေတာ့ အသည္းနဲ့ေက်ာက္ကပ္ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ ့ေရစစ္ ပဲေလ..ဒီမသန္ ့တဲ ့ဆိုးေဆးေတြပါလာရင္ အသည္းနဲ ့ေက်ာက္ကပ္မွာ သြားပံုေနျပီး ပ်က္စီးေစတယ္၊ ကင္ဆာေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္”
“ အမေလး…ဒီေလာက္ေတာင္ဆိုးလားဟယ္ ၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ
ဘာလို ့မ်ား ဒီလို ထည့္ၾကတာပါလိမ္ ့ ”
“ ေလာဘေပါ ့တိီေလးရယ္.. ကိုယ္အျမတ္မ်ားမ်ားရရင္ျပီးေရာ.. စားတဲ ့သူေတြဘာျဖစ္ျဖစ္ဆိုတဲ ့ ညစ္ညမ္းတဲ ့စိတ္ဓါတ္ေတြေၾကာင့္ေပါ ့...
ခု ေနာက္ဘက္အိမ္ က ကေလးေတြ ၾကည့္ရတာ ပိန္ပိန္လွီလွီေလးေတြမ်ားတယ္မွတ္လား
သူတို ့တေန ့တေန ့စားေနရတာ ဒီဆိုးေဆးပါတဲ ့ေစ်းေပါတဲ့အစားအစာေတြေလ
ေနာက္ျပီး..ထမင္းနဲ ့သူတို ့အဓိကစားတာ ငါးပိရည္နဲ ့တို ့စရာပဲေတြ ့တယ္ ”
“ဟယ္… ငါးပိရည္နဲ ့တို ့စရာဆိုတာ တုိ ့ရိုးရာ စားစရာပါ ၊ ေရွးလူၾကီးေတြမ်ား ဒီငါးပိရည္နဲ ့တို ့စရာ စားျပီးအသက္ရွည္သလားမေမးနဲ ့…ငါးေလးေတြ နဲ ့သိပ္ထားတာကယ္လ္စီယမ္ အျပည့္ပါ လို ့အရိုးေတြေတာင္သန္မာေသး..”
“ေအာ္..တီေလးလည္း..ဟုတ္ပါတယ္ ..ငါးပိသန္ ့ရင္ ဒီ ကယ္လ္စီယမ္ ဓါတ္ရမွာပါ..ဒါေပမယ့္ ခု ငါးပိထဲမွာ ဓါတ္ေျမၾသဇာေတြ ေရာထည့္ေနတာ”
“ ဘုရားေရ..ဒီငါးပိထဲ ဓါတ္ေျမၾသဇာ ထည့္တယ္ဟုတ္လား..ၾကားသားမိုးၾကိဳးေအ..
လုပ္ရက္လွခ်ည္လား…တျခားဟာလုပ္တာထားပါ..ငါးပိ ထဲ ထည့္တာေတာ့ ရက္စက္လြန္းပါတယ္.. ”
“ဟုတ္တယ္..သမီးတို ့ေညာင္ပင္ေလးေစ်းမွာ သြားစစ္တုန္းကမ်ား ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတာ.. ဓါတ္ခြဲၾကည့္လိုက္ရင္ ေတြ ့ရတာ လူေတြအႏၱရယ္ျဖစ္ေစတဲ ့ဓါတုပစည္းေတြအျမဲေတြ ့ရတယ္….
ကေလးေတြစားတဲ ့သၾကားလံုးေတြ ၊ ဂ်ယ္လီ ေတြ ၊ Snack ထုပ္ေတြထဲမွာလည္း ဆိုးေဆးနဲ ့ေဆးသၾကားေတြအမ်ားၾကီးထည့္ထားတာေတြ ့တယ္.. ”
“ ဟယ္..ကေလးေတြစားမိရင္ ဘာေတြျဖစ္မလဲ ”
“ ျဖစ္တာေပါ ့…ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးလာတယ္ ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာ ဖြဲ ့စည္းမွဳ ထိခိုက္လာ တယ္.. သက္တမ္းတိုလာတယ္…”
“ ဆိုးလိုက္တာေနာ္…ဒါေတြကို ဘယ္လုိတားျမစ္မွာလဲ မီမီရယ္ ”
“ လုပ္ငန္းရွင္ေတြနားလည္ဖို ့လိုတာေပါ ့တီေလးရယ္.သူတို ့မွာတာ၀န္အရွိဆံုးေလ..
သူတပါးအသက္ နဲ ့ရင္းျပီးရတဲ ့အျမတ္အစြန္းကို မမက္ဖို ့ ၊ သူတုိ ့စိတ္ဓါတ္ေတြ မညစ္ႏြမ္းဘဲ
သူမ်ားအသက္ေတြကိုကိုယ့္အသက္လို သေဘာထားႏိုင္ဖို ့ လုိတာေပါ ့ ”
“ ဟင္း… သူတို ့ေလာဘ ကို သတ္ဖို ့လြယ္ပါ့မလား..ခုထိ ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူးမွတ္လားမီမီ ”
“ အကုန္လံုးမတတ္ႏိုင္ေသးပမယ့္ ဒီလုိပဲတားျမစ္သြားရမွာပဲတီေလး
ေရာင္းတဲ ့သူေတြခ်ည္းပဲေျပာေနလုိ ့လည္းမရဘူး...စားသံုးသူေတြအသိတရားရွိျပီး အႏၱရယ္ရွိေစမယ့္ အစားအစာေတြကို ေရွာင္ဖို ့လိုတယ္...
စားတဲ့သူေတြ မ၀ယ္ေတာ့ရင္ သူတို ့လည္း ေရာင္းလို ့မရဘူးေလ
ဒါေၾကာင္ ့တီေလး တို ့လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဆိုးေဆးပါတဲဲဲ ့ေရာင္ စံု ေလးေတြကို သတိထားေနာ္”
မီမီ ေျပာျပီး က တည္း က ခင္မမ သတိထားေနပါသည္။ ေနာက္ဘက္ က တဲအိမ္ေလးက လူေတြကိုလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျပာျပေပးပါသည္။
ဒါေပမယ့္ သူတို ့ရဲ ့တေန ့တာ ၀င္ေငြနဲ ့၀ယ္ယူ စားေသာက္ေနၾကရတဲ့ဘ၀ထဲ သူတို ့မွာ ေရြးခ်ယ္ဖို ့သိပ္အခြင္ ့အေရးမရွိေသးပါ။
ဘယ္လိုပဲ ခင္မမသတိေပးေနေပမယ့္ သူတို ့၀ယ္လာတာ က ေစ်းေပါတဲ ့ငါးပိ ၊ ဘာမွဳန္ ့ေတြေရာထား မွန္းမသိတဲ ့ငရုတ္သီးမွဳန္ ့ ၊ နီရဲရဲ ၀ါထိန္ထိန္ မွ်စ္ေတြ ၊သူတုိ ့ကေလးေတြ စားေနတာေတြလည္း ေရာင္ စံု မုန္ ့ေတြပါ…
ဒါေတြ ျမင္တိုင္း ခင္မမ ရင္ေလးမိပါတယ္။ဒါေတြဘယ္သူ ့မွာတာ၀န္ရွိပါသလဲ…
ေျပာရရင္ေတာ့ အားလံုးမွာတာ၀န္ရွိမယ္လို ့ထင္ပါတယ္။
အေျခခံလူတန္းစားရဲ ့ လုပ္အားခ ၀င္ေငြေတြ မျမင့္တက္လာေသးသေရြ ့ ….
အသိတရားေတြ မျမွင္ ့ေပးႏိုင္သေရြ ့….
ညစ္ညမ္းတဲ ့စိတ္ဓါတ္နဲ ့အလိုေလာဘၾကီးျပီး စာနာစိတ္ မရွိတဲ ့အေရာင္ဆိုးထားတဲ ့ စားေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သူေတြ ရွိေနသေရြ ့…
အဆိပ္ေတြ နဲ ့ ေရာင္ စံု ကမၻာေလးထဲ မွာပဲ က်င္လည္ေနၾကရဦးမွာပါပဲေလ…
အားလံုး ဆိုးေဆးကင္းျပီး အဟာရ ရွိေသာ အစားအစာမ်ား သာ စားေစခ်င္ေသာေစတနာျဖင္ ့
ၾကာျဖဴႏြယ္
တကယ္ အက်ိဳးရွိတဲ့ က်န္းမာေရးအသိကို ဝတၳဳပံုစံေလးေရးထားတာ သေဘာက်မိပါတယ္။ ဖတ္လို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။ :)
ReplyDeleteခုလိုအာေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ReplyDeleteတကယ္ေတာ့ က်မ ေရးျပထားတာ မျပည့္စံုေသးပါဘူး
ေျပာခ်င္တာေတြ က်န္ပါေသးတယ္...
ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ :)