ဂုဏ္သိကၡာ.... ဆုိသည္မွာ

                                           ေတာင္ပံကြန္႔ျမဴး၊ ပိုးစုန္းၾကဴး၊ အထူးတဆန္းပင္၊

အေရာင္တြဲ႔တြဲ႔၊ ထြန္းလင္းခဲ့၊ မီးရဲ့ပမာသြင္။

ပ်င္းရိလ်က္သာ၊ အိပ္ေနပါ၊ ေရာင္၀ါမေပၚလြင္။

ထိုနည္းတူစြာ၊ လူတို႔မွာ၊ ပမာႏႈိင္းဆင္ျခင္။

ကိုယ္ႏွင့္ဆိုင္ဘိ၊ အလုပ္ရွိ၊ လွ်ံၿငိဂုဏ္ေရာင္ထင္။

ကမာၻတိုက္ေဘာင္၊ အလုပ္ေရာင္၊ ထြန္းေျပာင္အျမဲပင္။

ပ်င္းပ်င္းရိရိ၊ အိပ္ေနဘိ၊ မရွိအလုပ္ခြင္။

ေမွးေတးမိွန္တိမ္၊ ေသးသိမ္သိမ္၊ အရွိန္ကင္းလိမ့္ပင္။

လူျဖစ္ပါခဲ့၊ အရွိန္မဲ့၊ တကယ့္ႏြားအသြင္။

အပ်င္းေရာဂါ၊ စြဲကပ္လာ၊ ျမန္စြာကုဖို႔ျပင္။

မကုစားပဲ၊ အပ်င္းစြဲ၊ ငမြဲငႏံုပင္။


( လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး)

                                   အထက္ပါကဗ်ာေလးမွာ ``ပုိးစုန္းၾကဴး´´ ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါသည္။   ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္ကလဲ သင္ခဲ့ရပါသည္။   အားလံုးနီးပါးလဲသိရွိၾကမည္ ထင္ပါသည္။  ဒီ သံေပါက္ေလးကုိ ေရးဖဲြ႔ခဲ့ျခင္းမွာ လူသားတုိ႔၏  စြမ္းအားကုိ ျဖဳန္းတီးျခင္း မိမိကုိယ္ကုိ အယံုအၾကည္မဲ့ျခင္းႏွင့္ စိတ္ပ်က္အားငယ္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ညွဳိးႏြမ္းေနသူမ်ားကုိ သတိေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္.... အစြမ္းအစမရွိႏုိင္ေသာ ပုိးစုန္းၾကဴးေလးသည္ပင္... ကုိယ္ပုိင္အလင္းေရာင္ျဖင့္ ထြန္းလင္းႏုိင္ေၾကာင္း အသိေပးခဲ့ပါသည္...။

                                               လမင္းႀကီး၏ထြန္းလင္းေတာက္ပမွဳကုိ  သာလူအမ်ားက ဖဲြ႔ႏဲြ႔တင္စား  ခဲ့ၾကသည္။  အားလံုးလဲလက္ခံခဲ့ၾကသည္လေရာင္တစ္ခုတည္းျဖင့္ ေလာကႀကီးျဖစ္မလာပါ၊လေရာင္ႏွင့္ လမင္းႀကီးသည္လည္း ကမၻာေလာကႀကီး အတြက္လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ ေလာကႀကီးသည္ အေရာင္စံုပါသည္။ သက္ရွိ သက္မဲ့မ်ား၊ အေရာင္မ်ား၊ သဘာ၀အေျခခံအခ်က္မ်ားျဖင့္ အားလံုးေပါင္းစပ္ထားမွသာ ကမၻာေလာကႀကီး ျဖစ္လာပါသည္။

                                    လူႏွင့္လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းတြငလူသားတုိ႔အတြက္က်င့္၀တ္၊စည္းကမ္းႏွင့္တရားမွ်တမွဳမ်ားကုိ လူသားမ်ား၏

စိတ္ကူး အသိဥာဏ္မွ တဆင့္ ျပဌာန္း ေစာင့္စည္းခဲ့ၾကပါသည္......။

                                    ဥပေဒျဖင့္ က်င့္၀တ္၊ စည္းကမ္းမ်ားကုိ သတ္မွတ္ထားရာတြင္ လုိက္နာမွဳ မရွိပါက...... ဥပေဒအရ အတုိင္းအတာျဖင့္ အျပစ္ေပး အေရးယူျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ပါသည္...... ေစာင့္ထိန္းအပ္သည့္ က်င့္၀တ္မ်ားအားေဖာက္ဖ်က္လာပါက ထုိကိစၥအတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ ျပစ္ဒဏ္မရွိပါ....... အတုိင္းအတာျဖင့္ အျပစ္ေပး၍ မရပါ... မေမွ်ာ္မွန္းႏုိင္ေလာက္ေသာ အပ်က္အစီးမ်ား

အထိ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါသည္။

                                    လူသားတုိ႔တြင္ မည္သူမွ် ျပဌာန္းမထားေသာ္လဲ ကုိယ္တုိင္ေစာင့္စည္းအပ္ေသာ က်င့္၀တ္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားအတြက္ေစာင့္စည္း အပ္ေသာ က်င့္၀တ္ ဟူ၍ ရွိပါသည္....။

                                    ကၽြန္ေတာ္  တစ္ခါက ဌာနဆုိင္ရာ  ၀န္ထမ္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး ရွိဘူးပါသည္။   ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသျဖင့္ ကူညီေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့သည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။တစ္ခါကစားေသာက္ဆုိင္တြင္ စားေသာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚဘူးပါသည္။  သူမေသာက္ေၾကာင္းျငင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။ 

အရက္မေသာက္လွ်င္ အစားအေသာက္စားမည္ဟု ထပ္မံေခၚၾကည့္သည္။  သူျငင္းဆန္ပါသည္။  မည္သည့္အတြက္မလုိက္သည္ကုိ ေမးျမန္းရာ..... အတူဆင္းရဲေနေသာ ဇနီးႏွင့္ သမီးေလးရွိေသးသည္၊ သူအစားအေသာက္ေကာင္းမ်ား စားေသာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဇနီးႏွင့္ သမီးမွာ ေရလံုျပဳတ္သာသာ အစားအေသာက္မ်ား စားေသာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါမည္.... သူမစားရက္ပါဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္..

ထုိ႔ေၾကာင့္ စားေသာက္ဆုိင္သုိ႔ ေခၚသြားၿပီး စားေစခ်င္သည္မ်ားကုိ၀ယ္ယူ ထည့္ေပးလိုက္ပါသည္။

                                     မၾကာမွီ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အိမ္သုိ႔ သြား ေရာက္လည္ပတ္သည့္အခါ   တစ္ေန႔က အစားအေသာက္မ်ား ၀ယ္ယူထည့္ေပးလုိက္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း ဇနီးႏွင့္ သမီးျဖစ္သူအား ရွင္းျပပါသည္။  သမီးေလးကလဲ  ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းႏွင့္ စားေကာင္းေၾကာင္းရုိေသစြာ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။  ကၽြန္ေတာ္ သူတုိ႔ အေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားရင္း..... တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္နားလည္မွဳေတြနဲ႔

ရွင္သန္ ရပ္တည္ေနၾကသလဲ..... ဟု ေတြးျဖစ္ခဲ့ဘူးပါသည္။ အျဖဴေရာင္ရပ္၀န္းေလးထဲ ေရာက္ခဲ့သည္ဟု ခံစားမိပါသည္။

                                  ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း၏ လူပီသမွဳ တစ္ခုကုိ  ကၽြန္ေတာ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ပါသည္။  ၀မ္းသာ.. ေက်နပ္ခဲ့ဘူးပါသည္။ တန္ဘုိးရွိသူမ်ားကုိ ေကၽြးေမြးခဲ့ရသည္ဟု ပီတိျဖစ္ခဲ့ရပါသည္.... မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ပါသည္။ သတိရတုိင္း ေက်နပ္ခဲ့ရပါသည္။

                                   တစ္ခါကလည္း ပိေတာက္ပန္း တက္ခူးစဥ္ ခါခ်ဥ္အံုတစ္ခုကုိ နင္းမိခဲ့သည္။ ခါခ်ဥ္ေကာင္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္လက္ျဖင့္ ပြတ္ခ်ခဲ့သည္၊ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ကုိက္သည္၊ ပြတ္ခ်သည္၊ ေနာက္ဆံုး ခုန္ဆင္းလုိက္ရသည္။ ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ဖင္ေထာင္ေအာင္ကုိက္ေနေသာ ခါခ်ဥ္တစ္ေကာင္ကုိ ကုိက္လွ်က္သားေတြ႔ရသည္.စိတ္တုိတုိျဖင့္ ဖင္ကုိ ဆဲြၾကည့္သည္၊  ခါခ်ဥ္သည္ ကုိက္ထားသည္ကုိ မလႊတ္၊ ျပန္ေလ်ာ့ၾကည့္သည္၊ လက္လႊတ္ၾကည့္သည္၊ သူဆက္ကုိက္

ထားသည္။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ကုိက္ထားသည္ကုိ ျပဳတ္ေအာင္ ဆဲြ၍ ေျမႀကီးေပၚသုိ႔ ခ်ေပးလုိက္ရသည္။ မသတ္ျဖစ္ေတာ့... သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာ ေစာင့္ထိန္းမွဳကုိ သေဘာက်၍ ျဖစ္ပါသည္။

                                 ျခေသၤ့သည္ သူတစ္ပါးဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ထားေသာ သားေကာင္ကုိမစားေၾကာင္း၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္မ်ားသည္တစ္ေကာင္ေသက ေနာက္တစ္ေကာင္ လုိက္ပါေသဆံုးေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။   ထုိသည္ပင္ သူတုိ႔၏ အမွတ္လကၡဏာ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား

ျဖစ္ပါသည္။

                                 တကယ္ေတာ့ လူတစ္ဦးခ်င္းသာမက၊  အဖဲြ႔တစ္ခုခ်င္း၊  လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးခ်င္းစီတြင္  ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား မ်ားစြာရွိၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ ဂုဏ္သိကၡာ ေစာင့္ထိန္းမွဳသည္ပင္... ထုိသူ၏  ထုိအဖဲြ႔အစည္း၏  ထုိလူမ်ဳိးတုိ႔၏  ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္

အမွတ္လကၡဏာမ်ား ျဖစ္ပါသည္......။

                                 လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အမွတ္လကၡဏာ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားသည္.... ထုိသူႏွင့္အတူ အၿမဲရွိေနေသာ အရိပ္မ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။

                                 လူတုိ႔၏ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနစဥ္ ေနထုိင္နည္းကုိ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္သည္ ေဟာၾကား ျပသေတာ္ မူခဲ့သည္(၃၈)ျဖာ မဂၤလာတရားေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ မဂၤလသုတ္ေခၚ မဂၤလာတရားေတာ္အားအနက္အဓိပၸါယ္ေသခ်ာစြာ ေလ့လာဖတ္ရွဳၾကည့္ပါကဘ၀၏ ေနထုိင္က်င့္သံုးနည္းမ်ား ကုိ အံ့ၾသဘြယ္ေတြ႔ရွိ မွတ္သားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္တုိင္လုိက္နာအပ္ေသာ တရားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

                                 သီလ၊ သမာဓိပညာျဖင့္ျပည့္စံုသူကုိ လည္းသူေတာ္ေကာင္းဟုျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ေမတၱာျဖင့္ ေနထုိင္ႏုိင္ရန္လည္း ဆံုးမခဲ့ပါသည္။ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာတည္းဟူေသာ  ျဗဟၼစုိရ္တရား(၄)ပါးအား လက္ကုိင္ထားႏုိင္ရန္လဲ ေဟၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး၏ တစ္ခါကရွင္းလင္း ေဟာၾကားခဲ့ဘူးသည္မွာ... 

 ``ေမတၱာက...ခ်စ္ခင္ျခင္း အက်ိဳးကုိ

လုိလားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး  က႐ုဏာကေတာ့ သနားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။  မုဒိတာကေတာ့  သူတပါးႀကီးပြား  တုိးတက္မႈအေပၚ

၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဥေပကၡာကေတာ့ အျပစ္လည္းမျဖစ္၊ အခ်စ္လည္းမျဖစ္၊တစ္နည္းအားျဖင့္ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊အကုသုိလ္လည္း

မျဖစ္ျခင္းလုိ႔  အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။  ဒီ တရားေလးပါးပဲ..... လက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကည့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္  လူမႈနယ္ပယ္  ဆက္ဆံေရးဟာ

ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။´´ ဟု ေဟာေၾကားေတာ္မူခဲ့ဘူးပါတယ္။

ဟာ တကယ္ေတာ့ လုိက္နာက်င့္သံုးအပ္တဲ့... တစ္ဘက္သားအေပၚမွာ စာနာ နားလည္ႏုိင္သင့္တဲ့ သူတစ္ပါးကုိ ေစာင့္စည္းအပ္တဲ့ တရားေတာ္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

                                  လူ႔ဘ၀သည္ တုိေတာင္းလြန္းလွပါသည္။ ယေန႔ခက္ေနသမွ်၊ စိတ္ညစ္ေနသမွ်၊ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသမွ်သည္မနက္ျဖန္တြင္ မေန႔က အျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့ပါမည္.... တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္ကုိပင္ ျပန္လည္ တမ္းတစရာမ်ားလဲ ရွိခဲ့ပါသည္။ ဤသုိ႔ပင္လွ်င္ ယေန႔ အဆင္ေျပေနသမွ် ေက်နပ္ေနသမွ်၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသမွ်သည္လည္း မနက္ျဖန္တြင္ မေန႔က အျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့ပါမည္... ကုိယ္ႏွင့္ အတူ ပါရွိလာမည္မွာ..... ကုိယ္ပုိင္ စိတ္ေစတနာ ခံယူခ်က္ႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား၊ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္..... အစဥ္အၿမဲ သတိျဖင့္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနရန္သာ လုိအပ္ပါသည္။  ဤသုိ႔ ႀကိဳးစားေနေစရန္လည္း  `` အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ´´ဟု  ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္... ခရီးတစ္ခုအတြက္ အစသည္ ပထမ ေျခလွမ္းပင္ျဖစ္ပါသည္.. မည္သုိ႔ေသာအခက္အခဲမ်ားကုိ မဆုိ မွန္ကန္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္.မွန္ကန္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္........

သမၼာဒိ႒ိ- မွန္စြာ ျမင္ျခင္း။

သမၼာသကၤပၸ-မွန္စြာၾကံျခင္း။

သမၼာ၀ါစာ- မွန္စြာေျပာျခင္း။

သမၼာကမၼႏၲ-မွန္စြာျပဳျခင္း

သမၼာအာဇီ၀-မွန္စြာ အသက္ေမြးျခင္း။

သမၼာ၀ါယာမ- မွန္စြာအားထုတ္ျခင္း။

သမၼာသတိ- မွန္စြာ အမွတ္ရျခင္း။

သမၼာသမာဓိ- မွန္စြာ စူးစုိက္တည္ၾကည္ျခင္း

                                    ဟူေသာ.. မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္ႏွင့္ အညီ ေနထုိင္က်င့္ႀကံ၍                     အသိတရားလက္ကုိင္ထားကာ ဂုဏ္သိကၡာႀကီးျမတ္သူ..... သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္စံုသူ...... မွန္ကန္စြာ အသက္ေမြးသူမ်ားအျဖစ္ မိမိ၏ ၀န္းက်င္အား အလင္းေရာင္မ်ားထြန္းလင္းေပးႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳလွ်က္.........                                                     ကြန္ဆူးမား......(၁၄-၅-၂၀၁၂)