ဥၾသသံေဆြး... ျမင္သူေငးလို႕
အညာထေနာင္း ရြက္ေဟာင္းေတြေၾကြ
ရြက္သစ္ေ၀ဆဲ.. လမ္းမထဲမွာ
ခ်န္ရစ္ခဲ႕သူ.. သည္းဦးလူကို
တမ္းတနာက်င္...ေနရျပီ..........
ေဖာ္မစံုေ၀း... နာက်င္ေဆြးလို႕
တန္ခူးေလေပြ..ေႏွာင့္ယွက္ေလေတာ့
စိတ္၀ယ္ေခြညိႈး ....မ်က္ရည္မိုးတို႕
ကူးေျပာင္းတာေရ... ေပါ႕ပါးေစရြယ္
ပိေတာက္ႏြယ္ကို...ေမႊးဆြတ္ပ်ံ႕ႀ
လြမ္းရနံ႕တို႕...လိႈင္ခဲ႕ျပီ...
ေရာ္ရြက္၀ါေျခြ… ခါဦးေႏြမွာ
ၾကည့္သမွ်ေငး… ေတြးေဆြးစရာ
အသည္းညွာကို …လႈပ္ခတ္ဆြဲကိုင္
ဘ၀င္ငိုင္လို႕….. ပူေရးဆယ္ျဖာ
ရတက္္လာလွ်က္… ေခြေလ်ာ့ယိုင္လဲ
စိတ္၀မ္းနည္းတို႕…ျဖစ္ခဲ႕ျပီ………
သရက္ဖူးပြင့္…… သီးကင္းျဖစ္မွာ
စိမ္း၀ါညွိဳ႕တက္……ေလရူးခတ္လို႕
ရိပ္အာ၀ါသ………… ေျဖကာတလဲ
ရင္မွအပူ….. ကယ္ကူႏုိင္မဲ႕
က်ည္းတန္ခဲ႕လို႕….ခံစားခ်က္ပူ
ေ၀ဒနာကိုု ….ဆူခဲ႕ျပီ……………………။
ေၾသာ္………….
ေႏြ….ေႏြ……..
တမာနံ႕သင္း……….ပိေတာက္ခင္းနဲ႕
ငု၀ါလံုးႀကိဳင္………..ပင္လံုးၿမိဳ
ရႈခ်င္သူေငး……..ေလႏုေအးတို႕
ေျပးေဆာ့ကစား…..မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႕
သင္းရနံ႕ေျမ….ရာသီေႏြမွာ
ၾကင္သူနဲ႕ေ၀း…ေဖာ္ခြာေဆြးတို႕
ဆို႕နင့္ရင္နာ… ေျဖရွာမရ
မြန္းၾကပ္လွ၍…..မခ်ိေျဖသာ
စိတ္ေထြကာေတြး…. ဥာဏ္စဥ္ေျပးလို႕
ႀကိတ္မွိတ္မ်ိဳသိပ္… တိတ္တဆိတ္နဲ႕
ညိွဳးႏြမ္းေပ်ာ့ေခြ…လြမ္းေစေသာေ
ညိွဳးႏြမ္းေပ်ာ့ေခြ…လြမ္းေစေသာေ
ညိွဳးႏြမ္းေပ်ာ့ေခြ…လြမ္းေစေသာေ
(အိစံ)
No comments:
Post a Comment