တေန ့က Shiohimatsuri လိုေ့ခၚတဲ ့ပြဲေတာ္က်င္းပတဲ ့ Kamezakiျမိဳ ့ကို သြားၾကပါတယ္။
က်မ တို ့ေနတဲ ့Takahama ျမိဳ့ကေန စက္ဘီးနဲ ့၁၅ မိနစ္ေလာက္နင္းသြားရင္
က်မ တို ့ေနတဲ ့Takahama ျမိဳ့ကေန စက္ဘီးနဲ ့၁၅ မိနစ္ေလာက္နင္းသြားရင္
ေရာက္တဲ ့ပင္လယ္ကမ္းစပ္နားက ဘုရားေက်ာင္းေရွ ့ကြင္းျပင္မွာ လုပ္တာပါ။
က်မၾကည့္ရတာေတာ ့ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္လွည္းၾကီးေတြကို ကြင္းျပင္မွာ ၾကိဳးနဲ ့လွည့္ပတ္ဆြဲ ၾကတဲ ့ပြဲေတာ္ပါပဲ။
တစ္ႏွစ္တစ္ခါ လုပ္ၾကတယ္တဲ ့။ သူတို ့အယူအဆ က ေတာ့ ဂ်ပန္ရဲ ့ပထမဆံုးဧကရာဇ္ မင္းဟာ
စစ္ေအာင္ျပီး ဒီပင္လမ္ကမ္းေျခက ျပန္လာတာကို ၾကိဳဆိုတဲ့ သေဘာ တဲ့။
အမယ္-တို့ျမန္မာေတြကိုသာ ပြဲၾကိဳက္ၾကတယ္ ေျပာတာ၊သူတို ့ဂ်ပန္ေတြလည္း ပြဲၾကိဳက္တယ္ သိလား
ဘာမွသာမဟုတ္တာေနာ္---ဒီပြဲေလးကို လာၾကည့္ၾကတာၾကိတ္ၾကိတ္တိုးပါပဲ။
ေသခ်ာ အလွျပင္ျပီး ၀တ္ေကာင္းစားလွ ေတြနဲ ့ကို လာၾကတာ။
ေအာ္--သူ့အရပ္နဲ ့သူ ့ဇာတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲေနာ္--လို ့က်မစိတ္ထဲကေတြးမိပါတယ္။
ကဲ--ပံုုေလးေတြ ၾကည့္ရေအာင္ေနာ္-
ပြဲလာၾကည့္ၾကသူေတြ
ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚက ကေလး ေတြ
ဒီလိုမ်ိဳး လူအမ်ားၾကီး တေပ်ာ္တပါး ဟိုဘက္ကားလမ္းေရာက္ေအာင္ၾကိဳးနဲ ့ဆြဲၾကတယ္
ဟိုဘက္လမ္းကေန ဒီဘက္လမ္းကူးသြာေတာ ့ ၾကည့္ခ်င္တဲ့သူေတြလိုက္ၾကတာလည္းျမန္မာအတိုင္းပဲ။
ကားၾကည့္ေပးရတာ ရဲေတြခမ်ာ အလုပ္ကိုရွုပ္ေနတာပဲ--
ေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို တခုျပီးတခု ဟိုဘက္ ကြင္းေရာက္ေအာင္ တေပ်ာ္တပါးဆြဲေနၾကတာမ်ား
ပုေလြမွဳတ္တဲ့သူကမွဳတ္
ေနရာမရွိလို ့ အျပင္ အုတ္တံတိုင္းကေန ၾကည့္ၾကရတယ္
ေတာ္ျပီ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ျပီး ျပန္ေတာ့မယ္ဟယ္-
ပြဲေစ်းတန္းေလးကလည္းစည္လိုက္တာ--ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးေတြကအမ်ားၾကီးပဲ
ခ်စ္စရာေလးေတြ ဟယ္ --ဘာပါလိမ္ ့ -၂ ခုမွ ယန္း ၃၀၀ တဲ ့- တန္တယ္
ေအာ္ --၀ယ္စားၾကည့္မွ သိတယ္-ငွက္ေပ်ာသီးကို ေခ်ာကလက္နဲ ့ ငံု ထားတာကိုး
ဒါက ရိုးရာဆိုင္ေလးေလ
စီးၾကမလား--အရင္ေခတ္က ဂ်ပန္ေတြစီးတဲ ့ဖိနပ္တဲ ့
အရက္စည္ပိုင္းက အလွဴေပးတာတဲ့--ေသာက္ခ်င္တဲ့သူေသာက္ၾကေပါ ့ေနာ္-
ဒါေပမယ္ ့သူတို့ကေသာက္သာေသာက္တာေနာ္--မူးျပီး ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတဲ့သူ မရွိဘူး
ကေလးတို့အၾကိဳက္ ဆိုင္ေလးေတြ
က်မတို ့ ပြဲေစ်းတန္းေလးဆံုးေတာ့ စက္ဘီးနဲ ့ျပန္လာတဲ့အထိ လူေတြက တဖြဲဖြဲ လာေနတုန္းပါပဲ။
သူတို ့လည္းေပ်ာ္ခ်င္ၾကတာေပါ ့ေနာ္--
တကယ္ေတာ ့ ဘယ္ႏိုင္ငံ ၊ဘယ္ေနရာမွာေနေန လူသားေတြ ဆိုတာ အတူတူပါပဲ။
ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေလးေတြ သြားခ်င္တယ္၊ လူစည္စည္ကားကားဆိုတို းေ၀ွ ့ၾကည့္ခ်င္တယ္။
မိသားစုနဲ ့၊ ခ်စ္သူရည္းစားနဲ ့ ၊ အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ေလွ်ာက္လည္ေလွ်ာက္စားခ်င္တယ္။
ဒါမွလည္း လူ ့ဘ၀ ေနရတာ ေပ်ာ္ရႊင္မွာေပါ ့--လူဆိုတာ စက္ရုပ္ မွ မဟုတ္တာေလ ေနာ ့၊
သူတို့ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ေကာင္းတဲ့အက်င့္က -ဒီလိုေပ်ာ္ပါးတဲ့အခ်ိန္ ေပ်ာ္ျပီး အလုပ္လုပ္တဲ ့အခ်ိန္လည္း
အလုပ္ခြင္ထဲမွာ မပ်င္းမရိ မခိုမကတ္ တက္ၾကြစြာနဲ ့ ကိုယ့္တာ၀န္ေက်ေအာင္ အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ျပီး ဘ၀အာမခံခ်က္ ရွိေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ရွာၾကပါတယ္။ အတုယူစရာေလးပါ။
သူ ့အရပ္နဲ ့ သူ ့ဇာတ္ ေပါ့ေနာ္--
ေမတၱာမြန္ျဖင္ ့
ၾကာျဖဴႏြယ္
No comments:
Post a Comment